Concertreis EMK naar Praag, september 2019

Hieronder per dag een verslag van onze reis. Bijdragen van Gerard Poodt en Ino Dahlhaus.
Dit met een zestal foto’s per dag als sfeerbeeld. Het uitgebreide album vind je na de verslagen.
Klik op de eerste foto. Deze vergroot zich dan. Met elke volgende klik verschijnt de volgende foto.

We beginnen met de mooie koorfoto gemaakt in Theresiënstad

 

VERSLAG
DAG 1 – VRIJDAG 6 SEPTEMBER

Ruim voor 6 uur komen grote groepen mensen naar de parkeerplaats in Etten. De leden, partners en supporters (leden van de CVH) gaan op concertreis naar Praag.
Nadat de bus met leden van het saxofoonorkest uit Drachten aankomt, vertrekken we rond 6.10 uur richting Dresden. We worden vervoerd door bussen van de firma Heidebloem N.V. uit Lanaken, België. I.v.m. het rijtijdenbesluit worden de chauffeurs bij Kassel vervangen.
We nemen een alternatieve route via Chemnitz vanwege de vele files en zijn daardoor redelijk op tijd bij de Frauenkirche in Dresden om zowel buiten als binnen te zingen.
Doordat 4 van ons in Dresden verdwalen, vertrekken we later dan gepland, zonder hen, naar Bergwirtschaft ‘Wilder Mann’ om daar te gaan eten. Gelukkig komen ze vóór het hoofdgerecht, onder begeleiding van twee leden van de reiscommissie onder luid applaus binnenlopen.
Na het eten gaan we snel de bus in en tegen 22.30 uur komen we binnenrollen bij het Top Hotel in Praag, waarna we van een hard bed en een rustige nacht kunnen genieten.

 

en een filmpje met dank aan Jeannet Boverhof: 

 

DAG 2 – ZATERDAG 7 SEPTEMBER

Na het ontbijt, vanaf 7.00 uur, gaan we richting de Alt Stadt (de Joodse wijk) voor een rondleiding door (goed) Nederlands sprekende Tsjechische gidsen. Eén van de gidsen krijgt meteen de Achterhoekvlag in handen geduwd door Jos van Toor om hem bovenop zijn paraplu te zetten als richtpunt voor de 30 leden van het EMK gezelschap die hem moesten volgen.
De rondleiding, die rond de 2½ uur duurt, voert ons onder andere langs de Apostelklok, de Joodse begraafplaats, de Karelsbrug en de John Lennonmuur. Na de moord op John Lennon in 1980 werd deze muur gebruikt om protestleuzen op te schrijven met een politiek tintje. De politie verwijderde deze leuzen steeds, maar tevergeefs. Steeds opnieuw verschenen er nieuwe leuzen als protest tegen het regime. Een mooie plek voor ons dus om enkele nummers te zingen. Voor onze drie jarigen, Chrysto, Martin en Jos, zingen we uiteraard het lang zullen ze leven.
Daarna even tijd voor ons zelf om te gaan lunchen.
Om 2 uur begint in park Klampa Het Saxofoonorkest met een miniconcert en het publiek is razend enthousiast. Vooral Oblivion (met Carl Veen in de hoofdrol) kon rekenen op de nodige bijval.
Daarna gaan we in twee groepen naar het Strahov klooster voor een rondleiding in de bibliotheek.
Twee zalen vol met heel oude boeken in prachtige kasten en unieke plafondschilderingen.
Na een drankje en een omkleedpartij (deels op straat) om ons in het Club Van Honderd pak te hijsen, gaan we naar de Strahovkerk om daar de dienst met onze zang te begeleiden.
Eén van de aanwezigen vertelt een kippenvelmoment te hebben gehad tijdens het door ons gezongen Benedictus. Fijn om te horen.
Eén van de gidsen neemt van ons afscheid met de historische woorden: vóór het geval ik jullie niet meer zie, wens ik jullie alvast Prettige Kerstdagen.
Voldaan rijden we terug naar ons Top Hotel om te genieten van een heerlijk dinerbuffet.

en een filmpje met dank aan één van onze gidsen, Maria.

 

DAG 3 – ZONDAG 8 SEPTEMBER
ETTENS MANNENKOOR STEELT DE HARTEN IN PRAAG.

De dag begint weer met een lekker ontbijtje, met voor elk wat wils. Daarna snel de bus in om op weg te gaan naar kasteel Karlstein. Jammer genoeg hebben we er geen rekening mee gehouden dat de slagboom op dezelfde groep zit als de bierpomp. Daar is gisteravond zoveel gebruik van gemaakt 😉 dat de hoofdzekering eruit ligt en de slagboom niet open wil. Dat kost ons dus een half uur. Op de weg naar het kasteel zijn er veel laag hangende takken van notenbomen. Onze dubbeldekkers hebben daar nogal last van. We lopen nog net niet vast, maar veel scheelt het niet. Dikke takken schuren geregeld over het dak. Dit met het gevolg dat we veel te laat in Karlstein aankomen. Als dan ook nog de weg naar het kasteel sterk omhoog loopt, blijkt een aantal van ons dat nauwelijks aan te kunnen. Degenen die dat al hebben ingeschat en dus de paard en wagen nemen, weten niet dat ook die paarden niet al te snel omhoog gaan. Je raadt het al: de tijd die overblijft is te kort voor de rondleiding in het kasteel. We zingen een aantal liedjes en gaan vrolijk aan de afdaling beginnen.

Hup de bus in voor de rit naar Obecni Dum. Daar aangekomen gaan we meteen door naar het restaurant voor de lunch, waarna het koor naar de Smetanazaal gaat voor de repetitie.
O, o, o, dat gaat niet goed, maar zoals ze zeggen: een slechte generale ……………………………
Dan is er ook voor ons nog enige ruimte om de stad in te gaan. We laten ons het kopje koffie, thee, chocolademelk of het drankje goed smaken. Nog even tijd voor een korte wandeling om ons rond 19.00 uur te melden voor het inzingen. Een aantal zangers heeft zich al omgekleed, anderen doen dat erna. Bij het inzingen merken we al dat de spirit er is. Het gaat goed. Dat belooft alles voor het concert. Nog even een plas en ons mentaal voorbereiden.
Terwijl de mensen nog binnenlopen gaan Het Saxofoonorkest en wij vast het toneel op. Verwachtingsvol zijn we er allemaal klaar voor, publiek en zangers.
Om 20.00 uur is het dan zover, we gaan beginnen.
Een afwisselend programma met muziek en zang uit films en musicals ontrolt zich. Grote waardering voor onze solisten Frank (Baba Yetu), Titus en Rudy (Bella Ciao), Armanda (My heart will go on) en Karl Veens saxofoon solo (Oblivion) Een groot applaus was hun deel.
Aan het eind van het concert volgt er een waanzinnige reactie van het razend enthousiaste publiek. De mensen weigeren de zaal uit te gaan en willen absoluut een toegift. Die volgt met nogmaals het Bella Ciao. Wat een mooi einde van een prachtig concert.

Met dank aan Nick Moritz, Karl Veen en Armanda ten Brink voor hun enthousiaste begeleiding als dirigenten bij de nummers die we hebben gezongen en die zijn gespeeld door Het Saxofoonorkest.

Ook nu een filmpje met dank aan Sibbele Wijnia
en een filmpje met dank aan Titus Aaldering

 

DAG 4 – MAANDAG 9 SEPTEMBER

VOORMALIG CONCENTRATIEKAMP THERESIËNSTADT OPENT OGEN.
Weer een vroeg ontbijt, want om 8.15 uur moeten we bij de bussen zijn. We vertrekken dus op tijd naar Theresiënstad voor een rondleiding door het voormalig concentratiekamp. Wat je eigenlijk al weet komt hier twee keer zo hard binnen omdat je op de plek zelf bent. Het kamp doet in de 2E WO dienst als getto voor gedeporteerde Joden. Er ontstaat een druk cultureel leven in het getto, omdat er zich heel veel kunstenaars onder de nieuwe bevolking bevinden. Naast de volwassenen zijn er ook zo’n 11.000 kinderen. De Joodse raad had tot taak lijsten samen te stellen van wie gedeporteerd zou worden. Als ze niet mee zouden werken, zouden alle inwoners gedeporteerd en vermoord worden.
De leefomstandigheden worden steeds slechter. Op een gegeven moment leven er 50.000 mensen. In een ruimte die bij ons dienst doet als slaapkamer voor één persoon, worden daar 70 mensen staand ‘opgeborgen’. Zuurstof krijgen ze binnen door een klein gat. Vele kunstwerken zijn er gevonden, waaronder schilderijen en tekeningen.
In 1943 worden er Deense Joden naar Theresiënstadt gestuurd. De Deense regering wil wel dat het Rode Kruis toegang krijgt tot de gevangenen. Daarop wordt het kamp zo ingericht dat het net lijkt als of het een normale woonplaats is. Om de overbevolking verborgen te houden sturen de Duitsers veel Joden door naar Auschwitz. Er slapen dan niet meer dan 3 mensen op een kamer, er zijn o.a. nepcafé’s en winkels. Door Joden zijn al die voorzieningen echter nooit gebruikt. Het Rode Kruis ‘stinkt’ erin en rapporteert dat alles in orde is. Van de situatie op dat moment is ook een propagandafilm gemaakt. Tien dagen lang is er gefilmd om te laten zien hoe goed de Duitsers de Joden behandelen. Het is de bedoeling om deze film via het Rode Kruis ‘te laten verspreiden’. Zover komt het niet. Bij de bevrijding in 1945 is deze film door de Amerikanen gevonden.
Bij de bevrijding zijn nog 19.000 gevangenen in leven van de 139.667 die naar het kamp zijn gedeporteerd. Van de 11.000 kinderen overleven er 142. Overleden gevangenen worden in massagraven gedumpt en na de oorlog herbegraven naast het kamp.
Na ons bezoek zingen we bij de begraafplaats een drietal liederen en houden een minuut stilte ter nagedachtenis.

Daarna rijden we voor een lunch naar Theresiënstadt. We laten het ons smaken. Een uur later zijn we terug in het hotel, waar iedereen een eigen invulling kan geven aan de ruim twee uur ‘rust’ die we krijgen van de reisorganisatie.

Om 17.50 uur vertrekken we weer met de bus voor de folkloreavond naar ‘Velká Klásterní Restaurace’
Onze roem is ons vooruitgesneld. We zitten nog niet op onze plaatsen of het eerste bier wordt al in enorme pullen binnengebracht. Daarna komen de wijndrinkers aan de beurt. We worden verder de hele avond rijkelijk van drank voorzien. Voor mij hebben ze een hele grote karaf water, ik moet tenslotte nuchter blijven om, later op de avond, dit bericht te kunnen schrijven.
Dan begint Malá Kapela te spelen en zingen. Het is een soort Egerländer Musik en we beginnen meteen mee te deinen. Intussen wordt de eerste gang van het eten opgediend. We laten het ons goed smaken en dat geldt ook voor de tweede en derde gang die later volgen. 
Op een gegeven moment pakt Armanda de microfoon en zegt: Het is maandagavond kwart vóór acht dus tijd voor het inzingen. Het mond uit in het gezamenlijk zingen van ‘Etten mien dörpken’
Zo worden er in de loop van de avond spontaan een aantal liederen gezongen, waaronder uiteraard Droomland met de solo van Jos. Ook wordt het ‘Lang zullen ze leven ingezet’ voor Esther, Jozef en Louis die jarig zijn (geweest).
Er is ook een danspaar dat tussendoor in een steeds andere klederdracht verschijnen en ons verschillende dansjes laten zien, waarbij ze de raarste capriolen uithalen. Armanda moet hebben gedacht, wat zij kan kan ik ook en ze komt samen met Cyriaque de vloer op om te dansen op de muziek van: Du schwarzer Zigeuner. Daarbij wordt ze herhaaldelijk door Cyriaque ‘getild’ en zweeft ze als een veertje door de lucht. Groot applaus volgt. 
Na het laatste nummer van Malá Kapela wordt er gevraagd om een Zugabe. Eén man van de band gaat naar de microfoon en zegt: ‘Ende’ en loopt zwaaiend weg.
Er volgt nog een bedankje aan de reiscommissie en natuurlijk worden ook zij toegezongen.
Dan toch maar terug naar het hotel om te gaan slapen of …………………………………………. het feest daar verder voort te zetten tot in de kleine uurtjes
Al met al een gezellige avond als afsluiting

film folkloreavond met dank aan Gonny Pastoor-Slöetjes

 

DAG 5 – DINSDAG 10 SEPTEMBER

DE THUISREIS
Na het ontbijt vertrekken we zo rond 8.50 uur met de bus richting Etten.
Onze busleidster Hanny is vandaag jarig. Zodra we op de snelweg buiten Praag zitten, wordt Hanny door onze chauffeur Guy in het zonnetje gezet en wordt de neon reclame op de bus gewijzigd in” Happy Birthday“.
Jos van Toor vertelt inmiddels de ene na de andere anekdote. Hij heeft ook een plastic duim bij zich waar veel wordt uitgezogen.
Bij het Maischeider Hof Landhotel, 26 kilometer ten noorden van Koblenz, stoppen we voor het afscheidsdiner. Voor 180 mensen hebben ze de tafel gedekt. Na de soep wordt er een heerlijke schnitzel geserveerd. Als toetje vanillepudding met jam.
Titus en Maurice bedanken de drie chauffeurs en overhandigen hen de fooiensok. Jarige Hanny wordt verzocht naar het podium te komen om tussen de chauffeurs plaats te nemen. Tijdens de afterparty gisteravond heeft Benny Helmink blijk gegeven van zijn dirigeerkwaliteiten. Daarom wordt Benny door Nick naar voren geroepen om de dirigeerstok bij “zij leve lang” te hanteren. Waarschijnlijk is dit het begin van een grootse dirigeercarrière. Op 20.46 uur digitale tijd nemen we afscheid van onze chauffeurs Guy en 2x Patrick en rijden met frisse chauffeurs door naar Etten en Drachten. Om 22.45 uur komen we voldaan aan op de de parkeerplaats bij café-restaurant Köster. Bus 1 rijdt met het saxofoonorkest door naar Drachten.
Met deze succesvolle concertreis naar Praag hebben we een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de toch al rijke historie van dit prachtige koor.

Ook hier is een hartelijk dankjewel aan de reiscommissie op zijn plaats. Titus, Gonny, Rudy, Maurice, Maarten, Marc en Dennis wat was het een mooie reis. We hebben allemaal genoten.
DANKJEWEL VOOR JULLIE INSPANNINGEN EN DE VELE (VRIJE) TIJD DIE JULLIE HIERIN HEBBEN GEÏNVESTEERD. COMPLIMENTEN ZIJN HIER ABSOLUUT OP ZIJN PLAATS.

filmpje – lied voor de chauffeurs met dank aan Jeannet Boverhof

 

FOTOGALERIJ VAN ONZE REIS, MET 241 FOTO’S GEMAAKT DOOR SJON SLUTTER