Historie

Honderd jaar Ettens Mannenkoor

In het Etten van 1913 wordt veel  gezongen,  net als honderd jaar later. Alleen is georganiseerde  koorzang in 1913 nog voorbehouden aan kerkkoren.

Daar komt verandering in als op 20 november 1913 in Café Köster  het Ettens Mannenkoor (EMK) wordt opgericht als zangvereniging en tevens gezelligheidsvereniging. Twee elementen die anno nu nog steeds terug te vinden zijn in het  EMK.

De band met de Rooms Katholieke kerk was in 1913 sterk. Het werd het R.K. Ettens Mannenkoor en de pastoor was beschermheer. Pas in 1968 trad het eerste niet Katholieke lid toe en het predicaat R.K. verviel uiteindelijk in 1980.

Het koor startte met 18 leden. Dirigent werd W. Knuvers uit Terborg. De bijnaam “De Achterhoekse Mengelberg” geeft aan dat Knuvers een bekend musicus was. Willem Mengelberg was een groot Nederlands dirigent.

Overigens sprak men in 1913 van “directeur” i.p.v. “dirigent”.

Al op 10 mei  1914 geeft het EMK haar eerste concert en wel in de zaal van Café Köster. De band tussen het EMK en Café Köster, die begon met de oprichting, is in 2013 nog steeds sterk. Köster is elke maandagavond het repetitielokaal en voor het EMK het “thuishonk”. Van het eerste concert is een programmaboekje bewaard gebleven en dat is bijzonder, want het EMK-archief is in de oorlogsjaren 1940-1945 verloren gegaan.

In 1932 treedt Pierre Smeets, directeur van de MULO-school in Terborg aan als dirigent. Hij zal dat 45 jaar lang, tot 1977, blijven. Smeets dirigeert het koor met bolknak-sigaar  in de hand.  Pierre Smeets is een bevlogen en zeer muzikaal mens en onder zijn leiding breken voor het EMK gouden jaren aan. Zo treedt het koor in 1938 op voor de KRO-radio, waarvoor het koor naar de studio in Hilversum reist.

De oorlogsjaren zijn een onaangename onderbreking. Het EMK treedt niet toe tot de Duitse Kulturkammer en komt daardoor pas na 1945 weer naar buiten.

In de jaren daarna is het EMK veel te horen op concoursen waar prijzen worden gewonnen en er zijn meerdaagse koorreizen naar buitenlandse bestemmingen, o.a. naar Klagenfurt, Wenen en Salzburg.

Later worden daar Engeland (Hereford), Canada, Spanje (Barcelona en Mallorca) en Italië (Verona)  aan toegevoegd.

Het aanknopen van vriendschapsbanden met de “Väterländische Liedertafel” uit het Duitse Arnsberg is in 1956, nog betrekkelijk kort na de oorlog, een gedurfde onderneming, maar het wordt een hechte vriendschapsband die jaren zal bestaan.

In die jaren weet het EMK grote namen te contracteren voor zijn concerten. Rudolf Schock, Robert Stolz, Aneliese Rothenberger, Margit Schramm, Ingeborg Hallstein en René Kollo zijn grote namen, evenals de Nederlandse Antoinette Tiemessen.  Dat het EMK ook in de jaren daarna grote namen weet te binden, bewijzen optredens met Berdien Stenberg, Thijs van Leer, Jan Vayne en natuurlijk Guido Dieteren met zijn Guido’s  Orchestra. Deze ten behoeve van het grote jubileumconcert op 6 juli 2013.

Het EMK heeft ook binnen het eigen koor goede solisten, waarvan de bariton Willy Köster en de tenor Harry Pierik, zonder anderen tekort te doen, toch wel de bekendsten zijn.

Ook onder de bestuursleden zijn er “monumenten”.  Wij noemen Hein Göring, voorzitter van 1933 tot 1973, en Willem Knuvers, heel veel jaren secretaris en stille kracht achter het koor. Dat het EMK een vanzelfsprekendheid was in veel families, bewijst het feit dat Willem Knuvers’ vrouw Tine, na de plotselinge dood van Willem, het secretariaat overnam.

Na het afscheid van dirigent Pierre Smeets, voerden Christoph Niesemann en Hans Vos de directie en sinds 1990 staat het EMK onder artistieke leiding van Nick Moritz en Armanda ten Brink.

Anno nu is het EMK met zo’n 93 koorleden een springlevend mannenkoor met koorzang van een hoog niveau en  een veelzijdig repertoire. Een hedendaags koor met gevoel voor traditie. Dat het koor leeft in de Achterhoek, bewijzen o.a. de jaarlijkse Steenovenconcerten in juli, waar telkens meer dan achthonderd bezoekers op afkomen.